!

..."ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΤΟΥ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟΥ ΠΟΥ ΜΕ ΤΗ ΣΟΦΙΑ ΤΟΥΣ ΜΑΣ ΧΑΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ"... !
ΟΙ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΡΟΧΕΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΝΟΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΚΑΘΕ ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΟΥ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ !!!! Η ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΕΧΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΤΗΝ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΓΚΗ !!!! ΠΑΡΟΧΗ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΚΑΙ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗΣ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΕΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ.

Αναγνώστες

Κυριακή 6 Μαρτίου 2011

Περι Βοηθεια στο σπιτι και τα λοιπα...

Τετάρτη, 15 Σεπτεμβρίου 2010



Ψαχνοντας σημερα καποιες πληροφοριες σχετικα με την προσφατη μειωση μισθων που ειχαμε, επεσα πανω στη σελιδα του Υπουργειου Εσωτερικων και συγκεκριμενα σχετικα με τη διαβουλευση για τον Καλλικρατη. 
Διαβαζοντας τις αποψεις των συναδελφων μου θα ηθελα να σας παραθεσω μερικα αποσπασματα τα οποια εμενα προσωπικα με αγγιξαν και εξεφρασαν αυτο που περναω εγω και οι 3000 συναδελφοι μου σε καθημερινη βαση. 


"Αξιότιμε κύριε Υπουργέ,
είμαι εργαζόμενη στο Πρόγραμμα Βοήθεια στο Σπίτι από το 2004. Η πρόσληψή μου έγινε αφού αξιολογήθηκα αξιοκρατικά μέσω ΑΣΕΠ.Από το 2004 έως σήμερα εργάζομαι ευσυνείδητα και πολλές φορές ξεπερνάω ακόμη και τα όρια των υποχρεώσεών μου προκειμένου να εξυπηρετήσω τους ανήμπρους και μόνους δημότες που μέσω του Βοήθεια στο Σπίτι ένιωσαν ότι δεν είναι πλέον μόνοι τους, που έχουν κοινωνική, νοσηλευτική και οικιακή φροντίδα στο σπίτι τους, που μας θεωρούν κομμάτι της ζωής τους και περιμένουν με χαρά και ανυπομονησία την ημέρα που θα τους ανοίξουμε την πόρτα και θα σπάσουμε την μοναξιά και τις δυσκολιές της ζωής τους (η ζωή στην επαρχία όπως ξέρετε είναι δύσκολη και η μοναξιά μεγάλη αφού τα παιδιά και οι νεότεροι έχουν φύγει για τα μεγάλα αστικά κέντρα και ότι για την πόλη θεωρείται δεδομένο και απλό όπως σούπερ μάρκετ, φαρμακείο, γιατρός κλπ εδώ είναι κάτι δύσκολο).
Αυτά είναι σε γενικές γραμμές τα θετικά του Προγράμματος για τους εξυπηρετούμενους.Τα αρνητικά για εμένα (όπως και για όλους τους συναδέλφους μου φυσικά) είναι ότι παρ’ όλα αυτά είμαι μονίμως απλήρωτη και αγχωμένη για το μέλλον της εργασίας μου.Σημειώστε ότι έχω οικογένεια και δεν είμαι πια 20 χρονών….
Παρακαλώ ακούστε τις γνώμες και τις προτάσεις των συναδέλφων μου και δώστε οριστική λύση στο πρόβλημά μας. Ο «Καλλικράτης» με τις μεγάλες αλλαγές που θα φέρει είναι μοναδική ευκαιρία να γίνουμε μόνιμοι στη δουλειά μας.Δώστε μας την ευκαιρία να εργαζόμαστε ευσυνείδητα χωρίς να σκεφτόμαστε τα προβλήματα που δημιουργεί στην οικογένειά μας το γεγονός ότι πληρωνόμαστε μόνο δύο φορές τον χρόνο και το ότι μετά από τόσα χρόνια ακόμη δεν ξέρουμε για πόσο και αν θα είμαστε στην θέση μας, στο Πρόγραμμα που εμείς δημιουργήσαμε από το μηδέν και βοηθήσαμε τόσες χιλάδες ανθρώπους.
Ευχαριστώ.
Τσώλα Ευγενία"
Αρτα.

"Εργάζομαι εδω και 7 χρόνια σε έναν ορεινό Δήμο στο «Βοήθεια στο Σπίτι»,
κάτω από πολύ δυσκολες συνθήκες. Η κάθε μέρα για εμάς, είναι μια μικρη
«οδύσσεια». Είμαστε οι μόνοι εργαζόμενοι, που αν και απλήρωτοι και με
αβέβαιο μέλλον, προσφέρουμε ακόμα και την ψυχή μας σ’ αυτούς τους
ανήμπορους και κοινωνικά απομονωμένους ανθρώπους, τους υπερήλικες!
Κάθε μέρα, είμαστε κοντά τους να τους προσφέρουμε ό, τι έχουν ανάγκη.
Αντιμετωπίζουμε όλα τα προβλήματα (προσωπικά, υγείας, καιρικές συνθήκες,
δυσκολίες στην πρόσβαση κλπ) και ας μη πούμε τώρα για τους κινδύνους που
 διατρέχουμε… είναι γνωστοί σε όλους πιστεύω… αλλά ποιός νοιάζεται;;;
Με καύσωνα, με ήλιο, με βροχή, με χιόνια, με παγωνίες εμείς θα είμαστε εκεί.
 Να πάμε τα ψώνια, το γάλα, το ψωμί, τα φάρμακα… κι όχι μόνο… Να δούμε
τουλάχιστον αν είναι καλά, αν ζούνε!!! Και καθημερινά ελεγχόμαστε τόσο από
τις δημοτικές αρχές, όσο και από τους ίδιους του υπερήλικες… Όχι μόνο
δεν πληρωνόμαστε οδοιπορικά, όπως άλλοι μόνιμοι υπάλληλοι που κάθονται
 στη ζεστασιά τους ή στη δροσιά τους, αλλά ούτε καν τα δεδουλευμένα μας…
και η ομηρία συνεχίζεται………..Όλοι θελετε ένα κοινωνικό κράτος, ένα
κράτος κοντά στον πολίτη, κοντά στον υπερήλικα. Κι εμείς
με τη σειρά μας λοιπόν, περιμένουμε να δούμε και το δικό σας κοινωνικό
πρόσωπο, προς τον εργαζόμενο.
Σας χρειαζόμαστε δίπλα μας για να μπορούμε να είμαστε πιο αποδοτικοί.
Χρειαζόμαστε και τη δική σας ευαισθησία, για ένα καλύτερο κράτος,
ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ κοντά στον κάθε πολίτη!!!!"
"ΚΑΤΑΓΟΜΑΙ ΑΠΟ ΕΝΑ ΟΡΕΙΝΟ ΚΑΙ ΑΠΟΜΑΚΡΙΣΜΕΝΟ ΔΗΜΟ
ΤΗΣ ΑΡΤΑΣ. ΕΙΜΑΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΗ ΣΤΟΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ ΚΑΙ
ΜΗΤΕΡΑ 2 ΑΝΗΛΙΚΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ. ΟΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΚΑΙ
ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΕΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΜΟΥ ΟΜΩΣ ΜΕ ΚΡΑΤΑΝΕ
ΜΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΟΥ, ΟΠΟΥ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΚΕΙ ΜΕΝΕΙ
ΜΟΝΗ ΤΗΣ Η 78ΧΡΟΝΗ  ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ. ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ
ΧΡΟΝΙΑ ΓΝΩΡΙΖΩ ΟΤΙ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΚΑΙ ΑΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ
ΤΗΣ ΣΥΜΒΕΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΠΛΑ ΤΗΣ ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΤΟΥ
«ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ». ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΕΣ ΟΙ ΦΟΡΕΣ ΠΟΥ ΤΗΝ
ΕΧΟΥΝ ΣΩΣΕΙ ΑΠΟ ΒΕΒΑΙΟ ΘΑΝΑΤΟ, ΟΠΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ
ΛΙΓΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΦΟΡΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΔΙΑΚΥΝΔΙΝΕΨΕΙ ΚΑΙ
ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΤΗ ΖΩΗ ΓΙ’ ΑΥΤΟ. ΠΑΡΑΒΛΕΠΟΥΝ ΚΑΘΕ
ΔΥΣΚΟΛΙΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΙΣΤΕΣ ΣΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΤΟΥΣ. ΥΠΑΡΧΕΙ
ΜΙΑ ΑΡΙΣΤΗ ΣΧΕΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΚΟΡΙΤΣΙΩΝ ΠΟΥ
ΕΠΙΣΚΕΠΤΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ, ΠΟΥ ΑΝΥΠΟΜΟΝΕΙ
ΚΑΙ ΛΑΧΤΑΡΑΕΙ ΝΑ ΤΗΣ ΔΕΙ ΕΣΤΩ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΚΟΥΒΕΝΤΑ,
ΜΙΑ ΑΠΛΗ «ΚΑΛΗΜΕΡΑ», ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΕ ΕΜΕΝΑ ΤΗΝ ΙΔΙΑ
ΠΟΥ ΟΤΙ ΧΡΕΙΑΣΤΩ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΣΩ ΜΕ ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ
 ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΕΣΩ… ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗΣ! ΠΙΣΤΕΥΩ ΑΚΡΑΔΑΝΤΑ
ΟΤΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΑΥΤΗ ΠΟΥ
ΚΑΛΥΠΤΟΥΝ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΟΤΙ ΟΦΕΙΛΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΩΣΕΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΝΑΣΑ ΕΛΠΙΔΑΣ ΠΟΥ
ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ. ΜΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗ, ΓΙΑ ΝΑ
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΣΑΝ ΕΜΕΣΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΜΕΝΟΙ
 ΝΑ ΚΟΙΜΟΜΑΣΤΕ ΗΣΥΧΟΙ
ΤΑ ΒΡΑΔΙΑ!
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ"
Τι να πουμε συναδελφοι. Η αξια της εργασιας μας 
ειναι αυταποδεικτη. Πριν λιγο καιρο και λογω 
αδειας της οικ.βοηθου πηγα σε μια γιαγια για να 
της γραψω και να της αγορασω φαρμακα. Οταν 
επεστρεψα το μεσημερακι και της παρεδοσα τα 
φαρμακα και τα χρηματα αρχισε να κλαιει και με 
ρωτουσε "αν φυγετε εσεις εγω μονη μου τι θα
 γινω". Προσπαθησα να την καθησυχασω αλλα
 μεσα μου καιγομουν και για μενα που πιθανον 
να ειμαι ανεργη απο το νεο ετος και για ολους
 αυτους τους ανθρωπους οι οποιοι πλεον μπηκαν 
σε μια σειρα, μας περιμενουν, μας εμπιστευονται 
και οντως εξυπηρετουνται σημαντικα αφου δεν
 μπορουν να βγουν απο τα σπιτια τους λογω 
ηλικιας και δυστυχως η γειτονια δεν ειναι παντα 
προθυμη να βοηθησει. Στενοχωρηθηκα και για 
αυτην και για μενα και για ολους μας. Πολυ 
ασχημο πραγμα η αβεβαιοτητα, ειδικα οταν αυτη 
αφορα το αν θα σηκωθεις την επομενη μερα να 
πας στη δουλεια και αν θα εχεις χρηματα 
στην τσεπη. 
Αυτα προς το παρον απο μενα. Ηδη βρισκομαι 
στην τριτη μερα της αδειας μου την οποια την 
περασα κανοντας δουλειες και τηλεφωνηματα για 
περιστατικα. Ειναι που ορισμενοι ισχυριζονται 
οτι δε δουλευουμε.
Δυστυχως κοιμουνται υπνον βαθυ!!!!
Αναρτήθηκε από ¨απλα η Χρύσα¨

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.