!

..."ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΤΟΥ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟΥ ΠΟΥ ΜΕ ΤΗ ΣΟΦΙΑ ΤΟΥΣ ΜΑΣ ΧΑΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ"... !
ΟΙ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΡΟΧΕΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΝΟΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΚΑΘΕ ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΟΥ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ !!!! Η ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΕΧΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΤΗΝ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΓΚΗ !!!! ΠΑΡΟΧΗ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΚΑΙ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗΣ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΕΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ.

Αναγνώστες

Πέμπτη 2 Οκτωβρίου 2014

....ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ....

....ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ: ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΡΑΠΤΗ, 1 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2007


Φωτογραφία του χρήστη Jonny Walker.
1η Οκτωβρίου…………
Η Τρίτη ηλικία……..
Φαντάζει τόσο μακρινή, τόσο απόμακρη, λες και δε θα την φτάσουμε ποτέ, λες και όλοι μπορεί να την αγγίξουν, εκτός από εμάς, εμάς που τη σκεφτόμαστε σαν κάτι ξένο, σαν κάτι φοβερό……….
Κι όμως κάθε μέρα που περνάει την συναντάμε, γύρω μας, δίπλα μας, και πρώτα από όλα, στο οικείο περιβάλλον μας….Πόσες στιγμές δεν έχουν περάσει από μπροστά μας, βλέποντας το παππού και τη γιαγιά να δίνουν απλόχερα την αγάπη τους σε μας, δικαιολογώντας κάθε μας πράξη, χαμογελώντας μας σε κάθε δύσκολη στιγμή, αλλά και γινόμενοι με το δικό τους τρόπο πολλές φορές συνένοχοι στα μυστικά μας.. Κάνοντας μας να νοιώθουμε τόσο τρυφερά προς αυτούς, τόσο στοργικά…
Κι όμως τη συναντάμε, στον περίγυρό μας.. Βλέποντας, ακούγοντας ιστορίες καθημερινότητας που τους αφορούν. Ιστορίες για το πώς αντιμετωπίζουν τη ζωή τους, άλλοι αξιοποιώντας τον χρόνο τους ευχάριστα συμμετέχοντας σε πολιτιστικά δρώμενα όπως σύλλογοι, χοροί, εκδρομές, φροντίζοντας τα εγγόνια τους, ενώ άλλοι περιορίζοντας αρκετά τις δραστηριότητες τους με αποτέλεσμα την απομάκρυνση από τη χαρά της ενεργό ζωής. Ιστορίες για το πώς γίνονται εύκολα θύματα εκμετάλλευσης όταν η αθωότητα τους μετατρέπεται σε εφόδιο για το κέρδος του άλλου αλλά και για το πώς καθώς η ηλικία τους αυξάνει ,τα γηροκομεία και οι κλινικές αυξάνουν και αυτά με τη σειρά τους τον πληθυσμό τους. Ιστορίες που μόνο αδιάφορο δε σ’ αφήνουν, δημιουργώντας σε όλους μας το συναίσθημα της συμπόνιας αλλά και τον πόνο σε τέτοιο βαθμό, που θέλουμε να τρέξουμε κοντά τους , να δώσουμε απλόχερα το χέρι μας και να τους βοηθήσουμε, να τους φανούμε χρήσιμοι με κάθε τρόπο….
Πως λοιπόν ενώ από τη μια μεριά η Τρίτη ηλικία μας προκαλεί φόβο, αποξένωση καθώς της γυρίζουμε την πλάτη μας πολλές φορές, από την άλλη θέλουμε να τρέξουμε και να την αγκαλιάσουμε; Πως λοιπόν ενώ εύκολα λυπόμαστε έναν γεράκο στο δρόμο που ζητιανεύει, μια γιαγιά που θα μας ζητήσει να την περάσουμε απέναντι στηριζόμενη στο χέρι μας, στο δικό μας άνθρωπο, στο δικό μας γεράκο, στη δική μας γιαγιά, εξαιτίας των πολλών μας υποχρεώσεων μετατρέπουμε τη φροντίδα γι αυτούς σε πολυτέλεια, λες και οι ίδιοι δε μας φρόντισαν ποτέ, λες και οι ίδιοι δεν προσπάθησαν ποτέ για τη δική μας πολυτέλεια……
Πράγματι, δύο συναισθήματα τόσο αντιφατικά…τόσο παράξενα… Πράγματι, η Τρίτη ηλικία τόσο γλυκιά αλλά και τόσο δυσβάσταχτη συνάμα….Τόσο ενδιαφέρουσα αφού πάντα έχεις κάτι να μάθεις από αυτήν, αλλά και κουραστική… Τελικά αυτό που οι παππούδες μας δίδαξαν, ίσως τελικά να έχει αξία, δίνοντας αξία στα λόγια τους….
« Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΓΛΥΚΟΣ ΣΑΝ ΤΟ ΜΕΛΙ ΚΑΙ ΒΑΡΥΣ ΣΑΝ ΤΟ ΚΟΥΤΣΟΥΡΟ, ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ»
Κι όμως τίποτα δεν πρέπει να μας αφήνει, να τους αφήνουμε……..
Τίποτα δεν πρέπει να επισκιάζει την αγάπη μας προς αυτούς….
Τίποτα δε γίνεται στη ζωή μας εάν οι γνώσεις τους και η σοφία τους δεν υφίστανται….
Κι όπως λέει και μία λαϊκή ρήση,
‘Εκεί που είσαι ήμουνα και εδώ που είμαι θα ρθεις’….
Θα ‘ρθουμε όλοι μας…
Θα φτάσουμε όλοι μας στην Τρίτη ηλικία,
στην ηλικία των παραμυθιών, « μια φορά και ένα καιρό..»
στην ηλικία των παραδόσεων, «Τέτοια μέρα τρώμε όλοι μαζί…»
στην ηλικία των αναμνήσεων «Ο εμφύλιος, η εθνική αντίσταση..»
ΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥΣ, ΔΙΠΛΑ ΤΟΥΣ,  ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΚΟΣΜΟ ΠΙΟ ΓΛΥΚΟ
΄Όταν οι ανάγκες τους ενάγονται σε τόσο μικρά πράγματα,
«κάτσε κορτσούλι μ’ λίγο να σε χαρώ,
κάνε μια πλάλα να με πάρεις τα φάρμακα πιδούλι μ’,
αχ, δε μπορώ ντιπ γιεμ, πάνε με μέχρι το γιατρό»
Πώς να αρνηθείς, πώς να πεις όχι; Το όχι χάνει την αξία του, γίνεται πιο φτωχό, πιο φτηνό….. Και μεις τόσο ξένοι…….
1η Οκτωβρίου ……. Παγκόσμια ημέρα της τρίτης ηλικίας…………
1η Οκτωβρίου…… Παγκόσμια ημέρα του απόλυτου σεβασμού
στο παρελθόν μας, στις ρίζες μας……….
Ας τους δώσουμε τη χαρά να καταλάβουν ότι, χάρη σε αυτούς απολαμβάνουμε τα αγαθά της ζωής, με πιο σημαντικό, την ίδια μας τη ζωή........

Ράπτη Ελισάβετ
Κοινωνιολόγος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.